Home Educational search engine Auxilium
(Es. pueris - amati sunt ...)
| Palabras encontradas |
| (Detalles abajo) |
| - Conjugación completa di nobilitari nobilitari = nobilitare: Verbo passivo INFINITIVO Presente |
| Buena navegación con NihilScio!
|
||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
| Conjugación de: nobilitor, nobilitāris, nobilitatus sum, - , nobilitari conjugación: 1 - transitivo - passiva (Ita) = nobilitare, ingentilire, (eng) = make known, render famous, render notorious, (esp) = divulgar, dar publicidad, hacer conocer, ennoblecer, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego nobilitor tu nobilitāris ille nobilitātur nos nobilitāmur vos nobilitamĭni illi nobilitantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego nobilitābar tu nobilitabāris ille nobilitabātur nos nobilitabāmur vos nobilitabamini illi nobilitabantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego nobilitatus sum, nobilitata sum, nobilitatum sum... tu nobilitatus es, nobilitata es, nobilitatum es... ille nobilitatus est, nobilitata est, nobilitatum est... nos nobilitati sumus, nobilitatae sumus, nobilitata sumus... vos nobilitati estis, nobilitatae estis, nobilitata estis... illi nobilitati sunt, nobilitatae sunt, nobilitata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego nobilitatus sum, nobilitata sum, nobilitatum sum... tu nobilitatus es, nobilitata es, nobilitatum es... ille nobilitatus est, nobilitata est, nobilitatum est... nos nobilitati sumus, nobilitatae sumus, nobilitata sumus... vos nobilitati estis, nobilitatae estis, nobilitata estis... illi nobilitati sunt, nobilitatae sunt, nobilitata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego nobilitatus eram, nobilitata eram, nobilitatum eram... tu nobilitatus eras, nobilitata eras, nobilitatum eras... ille nobilitatus erat, nobilitata erat, nobilitatum erat... nos nobilitati erāmus, nobilitatae eramus, nobilitata eramus... vos nobilitati erātis, nobilitatae eratis, nobilitata eratis... illi nobilitati erant, nobilitatae erant, nobilitata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego nobilitatus sum, nobilitata sum, nobilitatum sum... tu nobilitatus es, nobilitata es, nobilitatum es... ille nobilitatus est, nobilitata est, nobilitatum est... nos nobilitati sumus, nobilitatae sumus, nobilitata sumus... vos nobilitati estis, nobilitatae estis, nobilitata estis... illi nobilitati sunt, nobilitatae sunt, nobilitata sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego nobilitatus eram, nobilitata eram, nobilitatum eram... tu nobilitatus eras, nobilitata eras, nobilitatum eras... ille nobilitatus erat, nobilitata erat, nobilitatum erat... nos nobilitati erāmus, nobilitatae eramus, nobilitata eramus... vos nobilitati erātis, nobilitatae eratis, nobilitata eratis... illi nobilitati erant, nobilitatae erant, nobilitata erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego nobilitābor tu nobilitabĕris ille nobilitabĭtur nos nobilitabĭmur vos nobilitabimĭni illi nobilitabuntur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego nobilitatus ero, nobilitata ero, nobilitatum ero... tu nobilitatus eris, nobilitata eris, nobilitatum eris... ille nobilitatus erit, nobilitata erit, nobilitatum erit... nos nobilitati erimus, nobilitatae erimus, nobilitata erimus... vos nobilitati erĭtis, nobilitatae eritis, nobilitata eritis... illi nobilitati erunt, nobilitatae erunt, nobilitata erunt... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego nobiliter tu nobilitēris ille nobilitētur nos nobilitēmur vos nobilitemĭni illi nobilitentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego nobilitarer tu nobilitarēris ille nobilitarētur nos nobilitarēmur vos nobilitaremĭni illi nobilitarentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego nobilitatus sim, nobilitata sim, nobilitatum sim... tu nobilitatus sis, nobilitata sis, nobilitatum sis... ille nobilitatus sit, nobilitata sit, nobilitatum sit... nos nobilitati simus, nobilitatae simus, nobilitata simus... vos nobilitati sitis, nobilitatae sitis, nobilitata sitis... illi nobilitati sint, nobilitatae sint, nobilitata sint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego nobilitatus essem, nobilitata essem, nobilitatum essem... tu nobilitatus esses, nobilitata esses, nobilitatum esses... ille nobilitatus esset, nobilitata esset, nobilitatum esset... nos nobilitatessēmus, nobilitatae essemus, nobilitata essemus... vos nobilitatessētis, nobilitatae essetis, nobilitata essetis... illi nobilitati essent, nobilitatae essent, nobilitata essent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego nobilitarer tu nobilitarēris ille nobilitarētur nos nobilitarēmur vos nobilitaremĭni illi nobilitarentur | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego nobilitatus essem, nobilitata essem, nobilitatum essem... tu nobilitatus esses, nobilitata esses, nobilitatum esses... ille nobilitatus esset, nobilitata esset, nobilitatum esset... nos nobilitatessēmus, nobilitatae essemus, nobilitata essemus... vos nobilitatessētis, nobilitatae essetis, nobilitata essetis... illi nobilitati essent, nobilitatae essent, nobilitata essent... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| nobilitari | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| nobilitatum esse, nobilitatam esse, nobilitatum esse, nobilitatos esse, nobilitatas esse, nobilitata esse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| nobilitatum iri | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe divulgar |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nobilitandus Gen.nobilitandi Dat.nobilitando Acc.nobilitandum Voc.nobilitande Abl.nobilitando | nobilitandi nobilitandorum nobilitandis nobilitandos nobilitandi nobilitandis |
| Feminina | |
| Nom.nobilitanda Gen.nobilitandae Dat.nobilitandae Acc.nobilitandam Voc.nobilitanda Abl.nobilitanda | nobilitandae nobilitandarum nobilitandis nobilitandas nobilitandae nobilitandis |
| Neutro | |
| Nom.nobilitandum Gen.nobilitandi Dat.nobilitando Acc.nobilitandum Voc.nobilitandum Abl.nobilitando | nobilitanda nobilitandorum nobilitandis nobilitanda nobilitanda nobilitandis |
| SUPINO | |
| nobilitatu | de divulgar |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.nobilitatus Gen.nobilitati Dat.nobilitato Acc.nobilitatum Voc.nobilitate Abl.nobilitato | nobilitati nobilitatorum nobilitatis nobilitatos nobilitati nobilitatis |
| Feminina | |
| Nom.nobilitata Gen.nobilitatae Dat.nobilitatae Acc.nobilitatam Voc.nobilitata Abl.nobilitata | nobilitatae nobilitatarum nobilitatis nobilitatas nobilitatae nobilitatis |
| Neutro | |
| Nom.nobilitatum Gen.nobilitati Dat.nobilitato Acc.nobilitatum Voc.nobilitatum Abl.nobilitato | nobilitata nobilitatorum nobilitatis nobilitata nobilitata nobilitatis |
| - Conjugación completa di nobilitare Forma activa |